ดร. อัญชลี กิ๊บบิ้นส์
"ทำไมวันนี้มันนานจัง กว่าจะหมดไปชั่วโมงๆหนึ่งช้ากว่าเมื่อวาน เมื่อวานหมดไปเร็วเหลือเกิน"
น่าคิดนะ ใจเรานี่ ไหวปลิวเร็วยิ่งกว่าใบไผ่ล้อลมแรงแรง
ความรู้สึกนึกคิดของคนเรานี่ น่าหวาดกลัวจริงๆ ปรับเปลี่ยน ปรุงแต่งแม้กับความเป็นจริง
แม้กระทั่งปรุงแต่งความสั้นยาวของเวลา ขึ้นมาหลอกใจ หลอกกายเราเองได้
ถ้าเผลอใจ ลืมนึกถึงความเป็นจริงเมื่อไหร่ นอกจากเราจะหลุดปากพูดพร่ำบ่น เรื่อยเปื่อย เรายังอาจลืมตัวสร้างอารมณ์กระดี๊กระด๊า หรือ ว้าวุ่น วิตกกังวลอย่างขาดเหตุขาดผล
ถ้าลองมีสติตามทันความรู้สึกหรือเตือนตัวเองอยู่ทุกขณะ แล้วมองดูเข็มนาฬิกาอย่างเข้าใจถึงแก่นแท้ความจริงที่ว่า ชั่วโมงแต่ละชั่วโมงมันสั้นยาวเท่ากันทุกเมื่อเชื่อวัน เราก็คงลดวิตก ลดกังวล ลดความเปรมปรีดิ์แบบลืมทุกข์จนเกินเหตุได้ไม่ยาก
Sunday, October 14, 2007
บริหารใจ…ชั่วโมงสั้นชั่วโมงยาว
Posted by Dr Anchalee Gibbins at 2:32 AM 1 comments
Subscribe to:
Posts (Atom)